(Bu konu hakkında rehberlerimden birinin söylediğini alıntılayacağım)
‘Birinin alınacağı bir harekette bulunduğumuzda, zarar verdiğimiz kişinin kendisi değil, fakat o kişinin içinde bulunan Tanrı’nın ta kendisidir. Tanrı asla bizden intikam almaz. Bundan dolayı farkına varıyoruz nefret etmenin mümkün olmadığı birine karşı büyük bir hata yapmışız çünkü Tanrı sevgidir. Aynı zamanda Tanrı’nın bir parçası olduğumuzun farkına varıyoruz. Başkalarına zarar vererek aynı zamanda kardeşlerimize ve yaratıcımıza da zarar vermeye kalkıyoruz. Tanrı’nın yansıması olarak yaratıldık. İçimizde Tanrı’nın kıvılcımını barındırıyoruz. Bu da demek oluyor ki birine zarar verdiğimizde aynı zamanda iki tarafın da içindeki Tanrı’ya zarar veriyoruz. Dolayısıyla kendimize zarar veriyoruz. Böyle aptalca bir hareket ancak kendimiz tarafından affedilebilir. Başkasına zarar vererek kendimize zarar verdiğimiz gerçeğini algıladığımızda ve buna pişman olduğumuzda görebiliriz ki bize zarar vermeye çalışanları affetmek kolay, çünkü “Onlar bulundukları hareketin farkında değiller.”
Bu dersi indirmek için lütfen linke tıklayınız:
